پروتز زیر زانو که به عنوان پروتز ترانس تیبیال نیز شناخته می شود، یک وسیله پزشکی است که برای جایگزینی عملکرد اندام تحتانی از دست رفته زیر زانو طراحی شده است. این پروتز افراد را قادر می سازد تا تحرک، استقلال و کیفیت زندگی بهبود یافته را به دست آورند. با ترکیب فناوری و مواد پیشرفته، پروتزهای مدرن برای تکرار حرکات طبیعی اندام مهندسی شده اند و آنها را جزء لاینفک بازیابی و توانبخشی می کند.
از دست دادن اندام می تواند به شدت توانایی فرد را برای انجام کارهای روزانه تغییر دهد. پروتز زیر زانو نه تنها راه رفتن را بازیابی می‌کند، بلکه به کاربران اجازه می‌دهد در فعالیت های مختلف از جمله کار، ورزش و مشارکت‌های اجتماعی شرکت کنند. آنها ثبات فیزیکی و توانمندی عاطفی را فراهم می کنند و شکاف بین قطع عضو و طبیعی بودن را پر می کنند.
پروتزهای مدرن از موادی مانند تیتانیوم، فیبر کربن و کامپوزیت های پلاستیکی استفاده می کنند که دوام را بدون کاهش وزن تضمین می کنند. طراحی های سبک وزن باعث کاهش خستگی می شود و امکان استفاده طولانی مدت را فراهم می کند.
انواع پروتز زیر زانو به گونه ای مهندسی شده اند که در شرایط مختلف از جمله زمین های ناهموار و فعالیت های با ضربه زیاد مقاومت کنند. به طور همزمان، آنها بر راحتی از طریق آسترهای قابل تنفس و طراحی های ارگونومیک تمرکز می کنند.
اجزای یک پروتز زیر زانو
سوکت
سوکت یک قالب سفارشی است که اندام مصنوعی را به اندام باقیمانده متصل می کند. به عنوان رابط بین کاربر و پروتز عمل می کند و از تناسب راحت و راحت اطمینان می دهد. سوکت های پیشرفته اغلب با مواد نرم مانند سیلیکون پوشانده می شوند تا از تحریک و راحتی بیشتر جلوگیری کنند.
پیلون
پیلون به عنوان اسکلت پروتز عمل می کند و سوکت را به پای مصنوعی متصل می کند. دکل‌ها که از موادی مانند فیبر کربن یا آلومینیوم ساخته شده‌اند، سبک وزن و در عین حال قوی هستند و پشتیبانی می‌کنند و امکان حرکت سیال را فراهم می‌کنند.
پای مصنوعی
پای مصنوعی نقش اساسی در تعادل و تحرک دارد. انواع آن شامل پاهای پایه طراحی شده برای پایداری و گزینه های پیشرفته تقلید از حرکات طبیعی پا، مانند پاسخ پویا یا پاهای بازگشت انرژی است. نوع انتخاب شده به سطح فعالیت و سبک زندگی کاربر بستگی دارد.
سیستم تعلیق
سیستم های تعلیق تضمین می کنند که پروتز به طور ایمن به اندام متصل می شود. روش‌ها شامل مکش خلاء، سیستم‌های پین قفلی و تعلیق آستین است که هر کدام سطوح مختلفی از امنیت و سهولت استفاده را ارائه می‌دهند.
انواع پروتزهای زیر زانو
پروتزهای اسکلتی درونی در مقابل اسکلتی بیرونی
پروتزهای اسکلتی درونی دارای یک قاب داخلی هستند که توسط یک پوسته بیرونی زیبایی پوشانده شده است و یک راه حل سبک و مدولار ارائه می دهد. در مقابل، پروتزهای اسکلتی بیرونی با یک پوشش بیرونی سخت که اغلب به دلیل استحکام و قابلیت اطمینان انتخاب می شوند، بادوام تر هستند.
پروتزهای خاص
برای افراد فعال، پروتزهای تخصصی برای فعالیت‌های پر تاثیر مانند دویدن یا شنا انجام می‌شوند. اینها برای پشتیبانی از خواسته های منحصر به فرد ورزش یا سرگرمی طراحی شده اند و عملکرد و راحتی را تضمین می کنند.
پروسه دریافت پروتز زیر زانو با ارزیابی اولیه توسط تیمی از متخصصان ، از جمله یک متخصص پروتز، یک فیزیوتراپیست و گاهی اوقات یک جراح آغاز می شود. این رویکرد چند رشته ای تضمین می کند که پروتز متناسب با شرایط پزشکی، سطح فعالیت و ترجیحات شخصی فرد است.
در طول مشاوره، متخصصان اندام باقیمانده بیمار را از نظر اندازه، شکل و وضعیت پوست ارزیابی می کنند. آنها همچنین هر گونه مسائل بهداشتی از قبل موجود، مانند دیابت یا مشکلات عروقی را که می تواند بر استفاده از پروتز تأثیر بگذارد، در نظر می گیرند. ارتباط واضح بین بیمار و تیم مراقبت های بهداشتی پایه و اساس یک نتیجه موفق را تنظیم می کند.
علاوه بر ارزیابی‌های پزشکی، ارزیابی‌های عملکردی نیز برای درک اهداف حرکتی و توانایی‌های فیزیکی بیمار انجام می‌شود. این ارزیابی ها ممکن است شامل تست های تعادل، قدرت و دامنه حرکت باشد. نتایج، طراحی و انتخاب پروتز را راهنمایی می‌کند و اطمینان می‌دهد که نیازهای خاص کاربر و نیازهای سبک زندگی را برآورده می‌کند.
برای بسیاری از کاربران، راه رفتن با پروتز مستلزم یادگیری مجدد حرکات اولیه است. تکنیک هایی مانند جابجایی وزن، پیشرفت گام و اصلاح وضعیت بدن مورد تاکید قرار می گیرند. بیماران به تدریج از راه رفتن روی سطوح صاف به راه رفتن از پله ها، زمین ناهموار یا محیط های چالش برانگیزتر پیشرفت می کنند. حمایت عاطفی در این مرحله به همان اندازه مهم است، زیرا تطبیق با پروتز می‌تواند هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی سخت باشد.
