قطع عضو اندام فوقانی برداشتن بخشی از ساعد یا بازو است. قطع بازوها و یا دست‌ها می‌تواند ناشی از ضربه، عفونت، بدشکلی‌های هنگام تولد و سرطان یا سایر بیماری‌ها باشد.
شایع ترین دلیل قطع عضو جریان خون ضعیف است که در صورت عدم درمان می تواند باعث عفونت جدی و مرگ بافت شود. چه نتیجه تروما (77 درصد از قطع عضوهای فوقانی ناشی از ضربه باشد)، چه بیماری یا دلیل دیگری، قطع عضو معمولاً قبل از اینکه اندام یا ناحیه آسیب دیده خطرات جدی برای سلامتی بیمار ایجاد کند انجام می شود.
سطوح مختلف قطع عضو اندام فوقانی
سطح آمپوتاسیون اصطلاحی است که محل قطع عضوی از بدن را توصیف می کند که توسط پزشک قبل از عمل قطع عضو تعیین می شود. سطح آمپوتاسیون نشان می دهد که چه نوع پروتزی برای فرد پس از قطع عضو مناسب تر است.
معمولا با پروتزیست های با تجربه برای تعیین سطح قطع عضو برای دستگاه مصنوعی آینده شما مشورت می شود. بسته به سطح قطع اندام فوقانی، بازو، دست و انگشت، گزینه های پروتز و توانایی شما در استفاده از فناوری های خاص پروتز می تواند بسیار متفاوت باشد.
قطع جزئی انگشت
زمانی که قطع عضو محدود به هر نقطه از انگشت یا شست دست باشد، معمولاً به آن قطع جزئی انگشت یا انگشت شست می گویند. این می تواند هر قطع انگشت یا هر ترکیبی از قطع انگشت باشد. انگشت شست از همه انگشتان مهم تر است و برای دستیابی به درک طبیعی اشیاء به بیشترین توجه نیاز دارد.
قطع عضو متاکارپال/ترانس متاکارپ
آمپوتاسیون متاکارپال/ترانس متاکارپال به برداشتن بخشی از دست اشاره دارد، اما نه خود مفصل مچ. آمپوتاسیون متاکارپ می‌تواند باعث شود که بیمار بخش هایی از دست و انگشتانش دست نخورده باقی بماند و ممکن است به یک دستگاه پروتز نیاز باشد یا نباشد. شما همیشه باید در مورد اینکه چه گزینه های پروتز ممکن است برای نیازهای خاص شما مناسب تر باشد با یک متخصص پروتز صحبت کنید.
قطع مچ دست
قطع مچ دست به برداشتن کل دست و مفصل مچ اشاره دارد. با جدا کردن مچ دست، گزینه‌های پروتز می‌توانند متفاوت باشند.
قطع عضو ترانس شعاعی
آمپوتاسیون ترانس شعاعی زمانی است که سطح آمپوتاسیون از طریق شعاع و اولنای بازو، بین مفصل آرنج و مچ صورت می‌گیرد. گزینه های پروتز برای قطع عضو ترانس شعاعی می تواند بسیار متفاوت باشد، اما پروتزهای ترانس رادیال معمولی دارای یک سوکت ساخته شده سفارشی هستند تا کاملاً با اندام باقیمانده مطابقت داشته باشد. پروتزهای ترانس شعاعی در اشکال مختلفی از دستگاه‌ها، از جمله سیستم‌های غیرفعال، با نیروی بدن، میوالکتریک، سیستم‌های هیبریدی و پروتزهای خاص فعالیت وجود دارد.
قطع عضو اندام فوقانی از آرنج
قطع آرنج زمانی است که سطح آمپوتاسیون در مفصل آرنج باشد و در حالی که کل قسمت فوقانی بازو (بازو) حفظ می شود، بازو تحتانی برداشته می شود.
بعد از قطع عضو
بلافاصله پس از قطع عضو اندام فوقانی، تمرکز به سمت بهبودی و بهبودی اندام باقیمانده شما تغییر خواهد کرد. مرحله بهبودی گام مهمی برای شروع توانبخشی شما و در نهایت مجهز شدن به پروتز اندام فوقانی است.
بر اساس میزان بهبودی شما، تیم درمانی شما تعیین می کند که چه زمانی به اندازه کافی بهبود یافته اید و چه زمانی اندام باقیمانده شما به شکل مناسبی شکل گرفته و برای مرحله توانبخشی آماده شده است. تنها در این صورت می توان فرآیندهای توانبخشی فشرده را با خیال راحت آغاز کرد. در توانبخشی، یاد خواهید گرفت که چگونه از اندام باقیمانده و سایر قسمت های بدن خود که برای بهبودی کامل حیاتی هستند، مراقبت کنید. بخشی از فرآیند توانبخشی همچنین شامل تناسب با یک پروتز مخصوص طراحی شده (و احتمالاً یک پروتز موقت) و یادگیری نحوه استفاده از آن است.
پس از قطع عضو، روند بهبودی شروع می شود. ممکن است کمی طول بکشد تا به طور کامل با زندگی بدون اندام خود سازگار شوید، اما به همین دلیل است که به یک تیم توانبخشی نیاز دارید. آنها برای اطمینان از بهبودی کامل شما و ارائه پشتیبانی لازم برای بازگشت به زندگی عادی خود هستند. بهبودی زودهنگام شامل بانداژ مناسب، فشرده سازی و تمیز نگه داشتن زخم است. بخشی از این فرآیند ارزیابی پس از قطع عضو است که در آن اندام باقیمانده، نیازها و گزینه‌های بیمه مورد بررسی قرار می‌گیرد تا به شما کمک کند بهترین مسیر آینده خود را تعیین کنید.
پس از التیام محل قطع عضو اندام فوقانی تهیه یک پروتز می تواند به بهبود عملکرد اندام کمک کند.
