پروتز چشم ممکن است برای بیمارانی که آسیب شدید چشمی یا ضربه چشمی داشته‌اند یا یک بیماری جدی چشمی مانند سرطان چشم، عفونت غیرقابل کنترل، گلوکوم مرحله نهایی و درد چشم غیرقابل کنترل را تجربه کرده‌اند، ضروری باشد. در این موارد، نجات چشم اغلب غیرممکن است، در این موارد، برداشتن چشم با جراحی ضروری است. متداول‌ترین روش‌هایی که برای برداشتن چشم آسیب‌دیده یا بیمار انجام می‌شود، جراحی انوکلئولاسیون و تخلیه است. هنگامی که چشم برداشته می شود، جراح به طور معمول یک ایمپلنت سفارشی را در داخل بافت های اربیت به بیمار می گذارد. این به عنوان جایگزین کننده حجم عمل می کند تا از توخالی و فرورفتگی ظاهر سوکت جلوگیری کند. پس از نشستن حفره، یک پوسته مصنوعی، که ممکن است به عنوان چشم مصنوعی، چشم شیشه ای یا پروتز چشمی نیز شناخته شود.
چشم های مصنوعی بینایی بیمار را بازیابی نمی‌کنند، اما می‌توانند ظاهری طبیعی‌تر به او بدهند، زیرا می‌توان آن‌ها را سفارشی کرد تا با اندازه و رنگ سایر چشم‌های فعال مطابقت داشته باشد. این بدان معنی است که اغلب برای افراد دیگر دشوار است که متوجه شوند که یک فرد دارای چشم مصنوعی است.
معمولاً یک پروتز چشم شامل موارد زیر است:
یک پوسته بیرونی بیضی شکل و سفید رنگ ساخته شده از پلاستیک اکریلیک – که رنگ سفید چشم را تقلید می کند.
یک قسمت گرد و مرکزی که شبیه عنبیه و مردمک چشم خارجی است.
ایمپلنت چشمی – که یک دستگاه سخت و گرد است که به صورت جراحی و به طور دائم در حفره چشم تعبیه شده و چشم مصنوعی روی آن قرار می گیرد.
پروتز چشم چگونه نصب می شود؟
هنگامی که جراح چشم شما تشخیص داد که حفره چشم شما پس از جراحی به خوبی بهبود یافته است، که حدود 3 تا 6 هفته پس از جراحی خواهد بود، شما برای نصب چشم مصنوعی سفارشی خود (پروتز) آماده هستید. چشم مصنوعی فقط برای شما ساخته شده است تا از نظر شکل، اندازه و رنگ با ظاهر چشم دیگر شما مطابقت داشته باشد.
پروتز چشم مصنوعی با ایجاد قالبی از حدقه چشم ساخته می شود تا دقیقاً با شکل آن مطابقت داشته باشد و به درستی روی ایمپلنت اربیتال قرار گیرد. عمل فیتینگ بدون درد است و ممکن است تا دو ساعت طول بکشد.
هنگام نصب، پوسته کانفورمر که در حین عمل انوکلیشن قرار داده شده است برداشته می شود و چشم مصنوعی سفارشی نصب می شود. درست مانند کانفورمر، چشم مصنوعی به شکل منحنی، مانند یک پوسته است و در پشت پلک قرار می گیرد.
تمیز کردن چشم مصنوعی
تمیز کردن کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که چشم شما راحت باقی می ماند. در بیشتر موارد، شما فقط باید هر سه هفته یکبار چشم را بردارید و تمیز کنید، اگرچه برنامه تمیز کردن شما به سطح راحتی شما بستگی دارد. شستن کامل دست‌ها قبل از دست زدن به چشم برای جلوگیری از تحریک یا عفونت بافت‌های حفره چشم ضروری است.
انگشتان شما تنها ابزاری هستند که برای تمیز کردن چشم نیاز دارید. در حالی که چشم را زیر جریان آب گرم نگه داشته اید به آرامی مالش دهید. صابون معمولاً ضروری نیست، اما در صورت نیاز، ملایم‌ترین صابونی را که می‌توانید برای جلوگیری از تحریک پیدا کنید، انتخاب کنید. قبل از قرار دادن مجدد چشم، از یک پارچه یا دستمال نرم برای خشک کردن چشم استفاده کنید.
قطره های چشمی روان کننده خشکی و سوزش را برطرف می کند که در صورت داشتن چشم مصنوعی می تواند مشکل ساز باشد. به جای فشار دادن چند قطره در چشم، قطره ها را به آرامی با انگشت خود در سطح پروتز پخش کنید. می توانید هر دفعه که نیاز دارید از قطره ها استفاده کنید.
تعویض پروتز چشم
اگرچه اکریلیک مورد استفاده برای ساخت چشم مصنوعی شما بسیار بادوام است، اما باید چشم خود را به صورت دوره ای تعویض کنید. با گذشت زمان، تغییرات در حدقه چشم شما می تواند بر تناسب پروتز شما تأثیر بگذارد. پولیش حرفه‌ای برای از بین بردن خراش‌های سطحی بسیار موثر است، اما ممکن است خراش‌های عمیق‌تری را که می‌توانند ظاهر چشم شما را از بین ببرند، از بین نبرد. اگر زمان تعویض چشم شما فرا رسیده باشد، ممکن است متوجه شوید که کاملاً یکسان به نظر نمی رسد یا اینکه پلک شما شروع به افتادگی کرده است. علائم دیگری که ممکن است نیاز به تعویض داشته باشید عبارتند از عفونت های مکرر، خشکی که با قطره های روان کننده یا تخلیه از سوکت برطرف نمی شود.
