آمپوتاسیون یا قطع عضو عبارت است از ، از دست دادن یا برداشتن قسمتی از بدن مانند انگشت، پا، دست، پا، بازو یا ساق پا. این می تواند یک تجربه تغییر زندگی باشد که بر توانایی شما در حرکت، کار، تعامل با دیگران و حفظ استقلال شما تأثیر می گذارد. ادامه درد، پدیده اندام فانتوم و ضربه روحی می تواند بهبودی را پیچیده کند.
قطع عضو می تواند ضربه ای (به دلیل تصادف یا جراحت) یا جراحی (به دلیل هر یک از دلایل متعدد مانند بیماری عروق خونی، سرطان، عفونت، آسیب بیش از حد بافت، اختلال عملکرد، درد و غیره) باشد.
همچنین ممکن است قسمتی از بدن قبل از تولد از بین رفته باشد که به آن قطع عضو مادرزادی می گویند.
بهبودی و توانبخشی از یک قطع عضو اساسی نیازمند یک رویکرد چند رشته ای است. فردی که تحت قطع عضو قرار می گیرد ممکن است از پروتز به عنوان بخشی از برنامه بهبودی استفاده کند یا نکند.
دلایل آمپوتاسیون
یک فرد ممکن است یک قطع عضو ناشی از وسیله نقلیه موتوری، تصادف شغلی یا صنعتی یا آسیب جنگی را تجربه کند. صدمات تروماتیک حدود 45 درصد از قطع عضوها را تشکیل می دهد. بخشی از بدن ممکن است در یک تصادف شدید بریده شود یا پاره شود، یا در اثر آسیب له شدن یا سوختگی شدید به حدی آسیب ببیند که نتوان آن را نجات داد.
اگر تخریب بافت، عفونت یا بیماری بر بخشی از بدن تأثیر بگذارد به نحوی که ترمیم آن غیرممکن باشد یا جان فرد را به خطر بیندازد، ممکن است آن قسمت با قطع عضو جراحی برداشته شود.
تروما یا بیماری که جریان خون را برای مدت طولانی به قسمتی از بدن قطع می کند نیز می تواند باعث مرگ بافت شود که نیاز به آمپوتاسیون دارد. به عنوان مثال سرمازدگی است که می تواند به رگ های خونی انگشتان دست و پا آسیب برساند و در نهایت نیاز به برداشتن آنها دارد.
قطع عضو، دیابت و بیماری های عروقی
حدود 54 درصد از تمام قطع عضوهای جراحی ناشی از عوارض بیماری های عروقی و سایر شرایطی است که بر جریان خون تأثیر می گذارد، مانند دیابت و بیماری شریان محیطی (PAD).
مشکلات مزمن عروقی می تواند منجر به مرگ بافت در انگشتان پا، پا و ساق پا شود. تقریباً نیمی از بیمارانی که به دلیل عوارض این بیماری‌ها قطع می‌شوند، طی پنج سال پس از عمل قطع می‌میرند.
قطع عضو مرتبط با سرطان
برداشتن دست، پا، بازو یا ساق پا برای جلوگیری از گسترش انواع خاصی از سرطان کمتر از 2 درصد از قطع عضوها را تشکیل می دهد. سرطان هایی مانند سارکوم می توانند بر استخوان و بافت نرم اندام ها تأثیر بگذارند و اگر سرطان خیلی بزرگ یا تهاجمی برای برداشتن نیست، اگر عود می کند یا اگر به اعصاب یا رگ های خونی کشیده شود، ممکن است قطع شود.
سرطان‌های پیشرفته‌ای که قسمت بالایی ساق پا را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند منجر به یک عمل قطع عضو به نام قطع مفصل ران شوند که کل استخوان ران (استخوان ران) را از لگن خارج می‌کند.
آمپوتاسیون برای عفونت شدید
سپسیس شدید سپتی سمی یا مسمومیت خون نیز نامیده می شود. این زمانی اتفاق می افتد که باکتری های مقاوم به دارو بر بدن غلبه کرده و در سراسر جریان خون پخش می شوند. سپسیس می تواند جریان خون را تحت تاثیر قرار دهد و باعث مرگ بافت به خصوص در انگشتان پا، انگشتان دست، دست ها و پاها شود. اگر داروهای آنتی بیوتیکی نتوانند عفونت را کنترل کنند، سپسیس شدید می تواند کشنده باشد.
یکی از علل سپسیس، باکتری مننگوکوک است که باعث شکل جدی مننژیت می شود – التهاب پوشش های مغز و نخاع. استافیلوکوکوس اوره‌های مقاوم به متی سیلین (MRSA) که همچنین یک باکتری است، می‌تواند باعث بیماری شدیدی به نام عفونت بافت نرم نکروزان یا فاشئیت شود. برای این عفونت‌ها و سایر عفونت‌های خطرناک که در قسمتی از بدن رخ می‌دهد که بیمار می‌تواند بدون آن زنده بماند، ممکن است برای نجات جان فرد، قطع عضو لازم باشد.
کلمات مرتبط :
آمپوتاسیون – دلایل قطع عضو – پروتز دست – پروتز پا – پروتز زیبایی – پروتز سیلیکونی
