اسکولیوز باعث انحنای ستون فقرات به یک طرف می شود. انحنا می‌تواند در هر قسمتی از ستون فقرات باشد، اما شایع‌ترین نواحی درگیر، قسمت فوقانی ستون فقرات و کمر است.
فرد مبتلا به این ناهنجاری دارای یک انحنای جانبی C یا S شکل در ستون فقرات خود خواهد بود. برای اینکه پزشک بتواند اسکولیوز را تشخیص دهد، زاویه کاب – معیاری از انحنا – باید حداقل 10 درجه باشد.
این ناهنجاری می تواند در هر سنی ظاهر شود، اما اغلب در سنین 10 تا 12 سالگی یا در دوران نوجوانی فرد ظاهر می شود، همچنین این عارضه در بین دختران شایع تر است.
این ناهنجاری همیشه قابل توجه نیست، اما برخی از افراد مبتلا به این عارضه ممکن است به دلیل انحنای ستون فقرات به یک طرف خم شوند یا شانه یا باسن ناصافی داشته باشند.
در بیشتر موارد، فرد نیازی به درمان خاصی ندارد زیرا منحنی اغلب به میزان قابل توجهی پیشرفت نمی کند. با این حال، بسته به درجه انحنا و سن کودک، پزشکان ممکن است ترکیبی از بریس پشت و فیزیوتراپی را توصیه کنند.
تعداد بسیار کمی از افراد مبتلا به این انحراف ستون فقرات ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. عوارض احتمالی نیز شامل درد مزمن، مشکلات تنفسی و کاهش ظرفیت ورزش است.
در بیشتر موارد، هیچ علت شناخته شده ای برای این ناهنجاری شایع وجود ندارد. پزشکان به این اسکولیوز ایدیوپاتیک می گویند. در موارد دیگر، ناهنجاری ممکن است با فلج مغزی، دیستروفی عضلانی یا اسپینا بیفیدا همراه باشد. از طرف دیگر، ممکن است یک ناهنجاری هنگام تولد باشد.
پزشکان منحنی های ستون فقرات را به عنوان منبع قابل اعتماد ساختاری یا غیرساختاری طبقه بندی می کنند. یک منحنی ساختاری دائمی است و ممکن است به دلیل یک وضعیت پزشکی یا آسیب باشد. منحنی غیرساختاری موقتی است، به این معنی که ستون فقرات از نظر ساختاری طبیعی است. در هر صورت، پزشک سعی می کند علت را پیدا کرده و اصلاح یا درمان کند.
درمان اسکولیوز
در بیشتر موارد، این ناهنجاری دوران کودکی و نوجوانی خفیف است و نیازی به درمان ندارد. با انحنای 10 تا 25 درجه، پزشک معمولاً در فواصل زمانی 3، 6 یا 12 ماهه با فرد مورد اعتماد معاینه می کند تا بررسی کند که آیا وضعیت در حال تغییر است یا خیر.
برای منحنی 25 تا 40 درجه، پزشک ممکن است بریس را توصیه کند. اگر منحنی بیشتر از این باشد و اسکلت هنوز نابالغ باشد، پزشک ممکن است جراحی را توسط جراح ارتوپد کودکان توصیه کند.
پزشک هنگام تصمیم گیری در مورد گزینه های درمانی عوامل زیر را در نظر می گیرد:
- شدت منحنی: نوع و شدت منحنی ممکن است بر نحوه پیشرفت آن تأثیر بگذارد. انحناهای S شکل در افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک معمول است، در حالی که منحنی های C شکل در بین افراد مبتلا به اسکولیوز عصبی عضلانی رایج تر است.
- موقعیت انحنا: احتمال بدتر شدن انحنا در قسمت مرکزی ستون فقرات بیشتر از انحنای قسمت پایین یا بالایی است.
- بلوغ استخوان: اگر رشد استخوان های فرد متوقف شده باشد، خطر بدتر شدن آن کمتر است. بریس ها در حالی که استخوان ها هنوز در حال رشد هستند موثرتر هستند.
گچ گرفتن
در اسکولیوز نوزادی، پزشک ممکن است از گچ بری به جای بریس استفاده کند تا به ستون فقرات نوزاد کمک کند تا در موقعیت معمولی رشد کند. گچ به بیرون بدن نوزاد می چسبد و همیشه آن را می پوشند. از آنجایی که بیشتر نوزادان به سرعت رشد می کنند، پزشک باید گچ را به طور مرتب عوض کند.
بریس
اگر فردی مبتلا به اسکولیوز متوسط باشد و استخوان‌ها همچنان در حال رشد هستند، پزشک ممکن است بریس را توصیه کند. بریس از انحنای بیشتر جلوگیری می کند، اما این ناهنجاری را درمان یا معکوس نمی کند.
معمولاً فرد باید همیشه از بریس استفاده کند، حتی در شب. اثربخشی آن با تعداد ساعاتی که فرد در روز از بریس استفاده می کند، مرتبط است.
بریس معمولاً کاری را که فرد می تواند انجام دهد محدود نمی کند. اگر مایل به شرکت در فعالیت بدنی هستند، می توانند بریس را بردارید.
وقتی رشد استخوان ها متوقف شد، دیگر نیازی به بریس نیست.
دو نوع بریس وجود دارد:
ارتز توراکولومبوساکرال (TLSO)
TLSO پلاستیکی است و طراحی آن به این معنی است که به خوبی در اطراف منحنی های بدن قرار می گیرد. معمولا زیر لباس قابل مشاهده نیست.
بریس میلواکی
این نوع بریس کامل نیم تنه است که دارای یک حلقه گردن با تکیه گاه هایی برای چانه و پشت سر است. پزشکان استفاده از بریس میلواکی را برای زمانی که TLSO مناسب نیست یا موثر نیست، پیشنهاد می دهند.
